ابراهیم منصفی، هنرمند افتاده و بی سروصدای بندر عباس، یکی از معدود کسانی است که در طی عمر نسبتاً کوتاه خود توانست با اتکا به گویش محلی و رویکرد به سوی موسیقی جهانی، راه بکر، زیبا و پرتوانی را در ترانه سرایی بگشاید.

ترانۀ ناسروده

گوش کنید 9 دقیقه 58 ثانیه

30/05/2008

چاپ کنید

بفرستید

نظر بدهید

یکی دیگر از هنرمندان و شاعران جنوب، حسن کرمی، در مورد آثار باقی مانده از ابراهیم منصفی دو صفت بسیار گویا به کار برده است: "زیبا و حسرت انگیز"...

با وجود کیفیت نامناسب ضبط ها، کافی است فقط بخش هایی از یکی دو ترانه را بشنوید تا اصالت کار، عمق، لطافت و در یک کلمه، زیبایی آثار منصفی را حس کنید.

اما به راستی چه حسرت انگیز است وقتی در همۀ این ترانه ها استعداد، قدرت ادراک و ذوق سلیم آفریننده را می شنویم و حس می کنیم و بعد به یاد میاوریم که او در پنجاه و دوسالگی از دنیا رفته ونخستین و به احتمال زیاد آخرین آلبوم ترانه هایش، ده سال پس از مرگ منتشر شده است.

ابراهیم منصفی

پدیدۀ ناشناخته ماندن استعداد های اصیل و وفادار به خود، در ایران تازگی ندارد ومطمئناً منصفی نیز یکی از آنهاست.

در عین حال با رواج اینترنت در میان ایرانیان و به وجود آمدن فضایی کاملاً غیررسمی و دور از رسانه های دولتی، محافل کوچک وعلاقه مند، در دنیای کم و بیش بستۀ خود، هنرمندان و آثاری را می شناسند و می شناسانند که با ظواهر جامعۀ ایرانی سخت فاصله دارد.

آثار کسانی چون منصفی نیز در همین جهان غیررسمی ردوبدل شده و به تدریج هواداران فراوان یافته است اما متأسفانه، از آن دنیای زیرین و جمع و جور راه به سوی حافظۀ مشترک ملی گشودن، بسیار دشوار می نماید.

آیا آثار ابراهیم منصفی و دیگر هنرمندان توانا اما مهجور ایرانی، روزی خواهد توانست آزاد از تعصب، سیاست و بخل بی مایگان جای خود را در ذهن وخاطر اکثریت مردم پیدا کند؟

(ادامه دارد)

Bodo2bandar.blogfa.com با تشکر فراوان از علی صمد پور و همچنین:

kanoonehonar.com

فرید وهابی

ترانۀ ناسروده

رشد ناقص واقع گرایی

واقع گرایی در ترانه سرایی ایران هیچگاه حضوری پیوسته نداشته و فقط گهگاه، به شکلی ناقص و رشد نیافته، خود را نشان داده است

02/02/201014:33 TU

ترانۀ ناسروده

آوازهای آمریکای لاتین: ویکتور خارا

در سال های اخیر، خاطرۀ ویکتور خارا تا اندازۀ زیادی فراموش شده بود، اما نام او و برخی آثارش دوباره به رسانه های غربی بازمی گردد.

22/01/201015:11 TU

ترانۀ ناسروده

آوازهای آمریکای لاتین: گروه کیلاپایون

سرود "برپا خیز، از جا کن، بنای کاخ دشمن" که در ایران، در نخستین روزهای بعد از انقلاب باب شد، یکی از معروف ترین آثار گروه کیلاپایون است

01/01/201017:26 TU

ترانۀ ناسروده

آوازهای آمریکای لاتین: آتاهوالپا یوپانکی

آتاهوالپا یوپانکی علاوه بر این که شاعری درجه اول به حساب می آید، در نواختن گیتار نیز به مرتبه ای عالی رسیده است.

01/01/201016:05 TU

ترانۀ ناسروده

آوازهای آمریکای لاتین: ویولتا پارا

خانم ویولتا پارا که حدود چهل سال پیش از دنیا رفت، یکی از مهم ترین چهره های ترانه سرایی مدرن آمریکای لاتین محسوب می شود.

03/12/200918:48 TU

ترانۀ ناسروده

آوازهای آمریکای لاتین: مرسدس سوسا

مرسدس سوسا، خوانندۀ بزرگ آرژانتینی که حدود دو ماه قبل از دنیا رفت، "صدای آمریکای لاتین"، "بانوی بزرگ آرژانتین" و "صدای آزادی" لقب گرفته بود.

20/11/200914:50 TU

ترانۀ ناسروده

ملک الشعرا بهار و تصنیف سازی

چگونه است که ملک الشعرا بهار به عنوان یک شخصیت فرهنگی و اجتماعی درجه اول، از ترانه سرایی پروایی نداشته، اما در دهه های بعد، تصنیف سازی جایگاه و جدیت خود را از دست می دهد؟

20/11/200912:32 TU

ترانۀ ناسروده

"وطن" از زبان داریوش

در میان خوانندگان پاپ، داریوش اقبالی بیشتر از بقیه به سراغ مضامین اجتماعی و سیاسی رفته و ترانه های "وطنی" متعددی اجرا کرده که اکثر آنها لحنی سیاه دارند.

22/10/200916:38 TU

ترانۀ ناسروده

حرفی تازه در بارۀ "وطن"

اکثر ترانه هایی که در بارۀ "وطن" سروده شده اند به مدح اغراق آمیز ایران و یا ابراز عشق به میهن اکتفا می کنند. اما اجرای شعر "وطن" سیاوش کسرایی توسط همایون شجریان، یکی از استثناهای بسیار زیباست.

15/10/200917:49 TU

ترانۀ ناسروده

سروده هایی برای وطن

سخن گفتن از وطن می تواند لحن ها و شیوه های گوناگون داشته باشد. نالیدن از دوری از وطن، یا فراخواندن برای ساختن وطن یا ستایش زیبایی های وطن، همگی اشعار وطنی به حساب می آیند.

15/10/200916:26 TU