اجتماعی

میزان بالای اقدام به خودکشی

به قلم : لیدا پرچمی

تاریخ انتشار مقاله  17/04/2009 به روز شده  20/04/200914:23 TU

برخی آمار نشان می دهد که روزانه بین 90 تا 100 نفر در تهران اقدام به خودکشی می کنند.ناکامی ها و فشارها سبب سرخوردگی امیال و افسردگی شده، تفاهم را درحوزۀ مدنی، چه در خانواده و چه در جامعه کم می کند و خشونت به بار می آورد.تنش و خشونت، ازخانواده به اجتماع منتقل می شود و باز می چرخد و به خانواده باز می گردد.

گستردگی بحران اقتصادی و افزایش بیکاری، بار روانی سنگینی برای مردمی که روزانه با مشکلات بسیاری برای گذران زندگی درگیرند، به بار آورده است.

ایران نیز از این موج مبری نیست. درعین حال که ویژگی های جامعۀ ایران نیز بر معضل اقتصادی می افزاید.

بحران اجتماعی نظیر مشکلات مسکن و بیکاری و عوامل فرهنگی ، دینی و سیاسی مسائلی هستند که هریک برخورد و توجه ویژه ای را می طلبند.

داور شیخاوندی، جامعه شناس و استاد دانشگاه در تهران، مشکل بیکاری و تبعات شهرنشینی را عامل ایجاد انواع افسردگی ها بخصوص در بین جوانان و زنان می داند. او می افزاید، برخی آمار نشان می دهد که روزانه بین 90 تا 100 نفر در تهران اقدام به خودکشی می کنند. این رقم کسانی را در بر می گیرد که تنها به بیمارستان لقمان الدوله مراجعه می کنند. از بقیه، آمار درستی در دست نیست و خوشبختانه تعداد زیادی از آنان از مرگ نجات پیدا می کنند.

به نظر این جامعه شناس، مهاجرانی که از شهرستان ها به شهرهای بزرگ مهاجرت کرده اند و یا حتی غیر مهاجران، در این شهرها دچار بحران هویت می شوند و همین آنها را تحت فشار قرار می دهد و باعث می شود که شهرهای بزرگ  به مرکز برخوردها و چالش های مردم تبدیل بشود.

درآمد کم و کار زیاد، خستگی انسانها وبحران هویت همراه با مشکلات فرهنگی، مردم تحت فشار را به جان هم می اندازد. در بیان این امر وی به افزایش 10 تا 15 درصدی جرایم اشاره می کند.

در پاسخ به دوگانگی رفتار جوانان و تأثیر این رفتار بر ناهنجاری های شخصیتی آنان، داور شیخاوندی می گوید، در جامعۀ ایران نه تنها دوگانگی که چندگانگی رفتاری وجود دارد، از آن جمله به اختلاف میان نسل ها اشاره می رود. به این معنی که جوانان و دختران با دارا بودن میزان تحصیلات بالا از پدران و شوهران خود فاصله می گیرند. گروه اول پیشرفته و مدرن و گروه دوم، سنتی باقی می مانند و  نمی توانند با اتوریتۀ سابق نسل جدید را تحت کنترل خود درآورند. تنش در خانواده به اجتماع منتقل می شود و باز می چرخد و به خانواده باز می گردد.

واما زنان در این میان وضعیت ویژه ای دارند و تحت فشار مضاعف خانواده و جامعه هستند.  داور شیخاوندی به میزان خانه ماندن زنان و مجرد ماندن آنان اشاره می کند و بر این باور است که با بالا رفتن سن ازدواج، مشکل همسر یابی و کار یابی هم بر مشکلات زنان می افزاید. آنان که در خانۀ پدر و شوهر در کنترل مردان و دچار محدودیت هستن، دچار افسردگی بیشتری می شوند. ضمن اینکه امکانات کاری برای آنان کمتر است و معمولاً در شبکه های خانوادگی می توانند به کار مشغول شوند.

ودرنهایت، ناکامی ها و فشارها سبب سرخوردگی امیال و افسردگی شده، تفاهم را درحوزۀ مدنی، چه در خانواده و چه در جامعه کم می کند و خشونت به بار می آورد.