کوریه انترناسیونال در شماره اخیر خود به قسمتی از مقاله منتشر شده در هفته نامه انگلیسی زبان ایندیپندنت اشاره می کند و با یادآوری هشدارهای هفته های اخیر درخصوص احتمال درگیری میان حزب الله لبنان و فلسطین می نویسد: دیگر بیش از این بر روی ادعاهای رسمی و تحلیلهای مفسران که از احتمال وقوع جنگ خبر می دادند حساب نمی کنیم. در ادامه این مقاله به سخنان بنیامین نتانیاهو و دولت وی اشاره شده که مدعی شدند تنها نیروی نظامی لبنان حزب الله است که آنان نیز سلاحهای مورد نیاز خود را از جمهوری اسلامی تامین نموده و لاز حمایت سوریه نیز برخوردار هستند؛ و سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان نیز در تهدیدهای اخیر خود تاکید کرده: اگر جنگ دیگری رخ دهد، نیروهایش چهره خاورمیانه را تغییر خواهند داد.

مسیحیت مشرق زمین

کوریه انترناسیونال، همچنین در جائی دیگر، به نقل از نشریه المستقبل چاپ لبنان می نویسد: تعداد مسیحیان عرب خاورمیانه، در حال کاهش مستمر است. از مصر تا سوریه، از لبنان تا عراق، اقلیت مسیحی مجبور به مهاجرت به غرب هستند. این مسیحیان، بی سر و صدا، به تنهائی یا به همراه خانواده دست به مهاجرت می زنند و تنها کسانی که یا امکانات لازم را در اختیار ندارند و یا به سرزمین خاستگاه مسیحیت، وفادارهستند، در آن دیار می مانند. تعداد مسیحیان خاورنزدیک و خاورمیانه، طبق سرشماری انجام شده درسال 2008، در حدود 11 میلیون نفر است. اما، به نوشته کوریه انترناسیونال، به سختی می توان تعداد مسیحیان عراقی را با توجه به مهاجرتهای گسترده در سالهای اخیر تخمین زد. در مصر این تعداد به 10 درصد کل جمعیت مصر می رسد، در لبنان در حدود 40 درصد. این در حالیست که در سوریه، اسرائیل، سرزمینهای فلسطینی و عراق در حدود 2 تا 4 درصد از کل جمعیت آنان را تشکیل می دهد. تحلیلگران، دلیل خروج مسیحیان را به دلیل رشته های فرهنگی-تاریخی آنان با غرب می داند. از سوئی مهاجرتهای گسترده مسیحیان را با مهاجرتهای مسلمانان مقایسه می کنند که به دلایل جنگ، بیکاری و تشنجهای موجود در منطقه صورت می گیرد. اما به هر جهت نمی توان مشکلات اقلیتها را در افزایش روند مهاجرتها نادیده گرفت.

زمان مناظره با طالبان فرارسیده است

سری به افغانستان می زنیم. کوریه انترناسیونال می نویسد: گویا از نظر ایالات متحده امریکا، زمان مناظره با طالبان فرارسیده است. تا هجده ماه دیگر، مهلت حضور تفنگداران امریکائی در خاک افغانستان به سر می آید ؛ واشنگتن، اسلام آباد و کابل قصد دارند تا پیش از این زمان با اسلام گرایان منطقه وارد گفتگو شوند.

کوریه انترناسیونال در شماره این هفته خود می نویسد آیا ایالات متحده و ناتو آمادگی خواهند داشت که با طالبان وارد گفتگو شوند؟ آیا حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان مشروعیت لازم را برای شرکت در این مذاکرات دارا خواهد بود؟ سرویس امنیتی پاکستان تمایل دارد که طالبان نیز وارد قدرت شود؟ آن گروه از طالبان، که پیروزی خود را نزدیک می بینند، می پذیرند که وارد مذاکره شوند و رشته های خود را با القاعده پاره می کنند؟ یا اینکه ترجیح می دهند تا خروج نیروهای امریکائی از خاک افغانستان صبر کنند؟

این واقعیتی است که نیروهای طالبان در تمامی خاک افغانستان حضور دارند. در بخشهائی از شرق و شمال این کشور، در مرز با پاکستان و بلوچستان. کوریه انترناسیونال در ادامه می نویسد که طبق استراتژی کنونی ایالات متحده ، نیروهای امریکائی نخست و پیش از وارد شدن به مذاکرات با طالبان، باید آنان را تضعیف نمایند؛ و بدین منظور بودجه یک و نیم میلیارد دلاری در اختیار فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان، ژنرال مک کریستال، قرار داده شده است. اما در این میان، وزارت دفاع امریکا، کاخ سفید، سازمان اطلاعاتی امریکا (CIA) بر سر مسئله گفتگو با طالبان از دیدگاههای متفاوتی برخوردارند. چرا که از فحوای پیامهای طالبان در می یابند که منظور از اصطلاح "دشمن " در پیامهای آنان، ایالات متحده امریکاست و به ویژه طالبان در ماههای اخیر از موقعیت نه چندان مناسب اوباما، رئیس جمهوری امریکا در جهت پیشبرد اهداف خود بهره می برند. کوریه انترناسیونال در ادامه متذکر می شود که گفتگو با طالبان، به یک همکاری سرّی بین سازمانهای امنیتی محدود نمی شود، بلکه نیازمند یک استراتژی دقیق و فوری است. از جمله این استراتژی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: باید کشورهای منطقه را متقاعد نمود تا با طالبان به نوعی آشتی برسند. اما وجود تنشهایی در منطقه، از هند تا ایران، این امر، که یکی از اهداف عمده اوباما است، را با مانع مواجه می کند. اسامی برخی از رهبران طالبان که در فهرست سیاه تروریستی سال 2001 آمده، از فهرست مذکور حذف گردد؛ با این شرط که این افراد از انجام هر گونه خشونت و همکاری با القاعده دست بردارند. آن گروهی از طالبان که حاضرند به افغانستان برگردند، نیروهای ناتو و افغانستان امنیت خود و خانواده هایشان را برعهده گیرند. تشویق پاکستان وعربستان سعودی، برای کمک به طالبان به منظور تشکیل حزب سیاسی قانونی. فرماندهی طالبان مقر اصلی خود را تعیین نماید، بطور مثال عربستان سعودی، تا بتواند روند مذاکرات را به پیش برد.

فرانسه، هدف دیگر القاعده؟

در حالیکه بن لادن باردیگراقدام به تهدید ایالات متحده می کند، واحد ضدتروریستی پلیس فرانسه، ازاحتمال انجام اقدامی تروریستی در خاک این کشور خبر می دهد. علاوه بر آن، به نوشته هفته نامه اکسپرس، از سال 1996 که آخرین اقدام تروریستی در خاک فرانسه توسط اسلامگرایان رخ داد، تاکنون فرانسویان بیشتر خارج از خاک کشورشان هدف حملات تروریستی قرار گرفته اند. البته به نوشته این هفته نامه فرانسوی زبان، بحث و جدلها بر سر حجاب زنان مسلمان در فرانسه، نیز به احتمال وقوع اقدامی تروریستی در این کشور می افزاید. ایمن الظواهری، مرد شماره 2 القاعده، در تابستان سال گذشته ، در اطلاعیه ای هشدار داد که فرانسه که با حجاب زنان در جنگ است، بهای این "جنایت" را خواهد پرداخت. همچنین پس از حادثه تروریستی ناموفق 25 دسامبر سال گذشته، در هواپیمائی که از آمستردام به سمت ایالات متحده در حرکت بود، دولت فرانسه به سختی بر قوانین امنیتی در خطوط هوائی این کشور کار می کند، از شناسائی دقیق هویت مسافران از زمان تهیه بلیطها گرفته تا نصب دستگاههای بازرسی مجهزتر و دقیقتر. در نتیجه و با توجه به تمامی شواهد موجود، هیچ دلیل منطقی برای دولت فرانسه وجود ندارد که سطح مراقبتهای امنیتی خود را کاهش دهد.

با وجود گذشت چند هفته ای از وقوع زلزله در هائیتی، همچنان این منطقه جای خود را در مطبوعات فرانسوی زبان حفظ کرده است. نوول اوبزرواتور در شماره این هفته خود می نویسد به رغم ساختمانهای ویران، آثار تاریخی تکه تکه شده، ترس در چشمان اهالی منطقه، بوی متعفن مرگ، خاکستر معلق در هوا، به رغم تمامی اینها، و بدلیل فاجعه ای که در این شهر رخ داده، آیا تغییر عمده ای در این شهر رخ خواهد داد، آیا می توان به آینده پورت او پرنس امیدوار بود؟ فرستاده ویژه نوول اوبزرواتور، خود در پاسخ می گوید : سوال عجیبی است. هیچ کس در این مدت کوتاه پس از وقوع زلزله، جرات پاسخ دادن به این سوالات را ندارد.

نگاهی به هفته نامه های فرانسه