Rechercher
Choisir langue

languages /

 

بررسی مطبوعات هفتگی فرانسه

در خاورمیانه چه می گذرد؟

به قلم : لادن فیروزبخت

تاریخ انتشار مقاله  07/02/2010 به روز شده  07/02/2010 16:43 TU

هفته نامه های چاپ فرانسه در جدیدترین شماره های خود به تلاشها برای برقراری صلح میان طالبان افغانستان با دولت این کشور اشاره دارند. نوول اوبزرواتور در شماره این هفته می نویسد: هنگامی که نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، در نبرد با طالبانند، دیپلماتهای غربی بدنبال بررسی راههای دیپلماتیک برای رسیدن به صلح با طالبان هستند.

لوپوئن، هفته نامه فرانسوی زبان، هم در خصوص روند این تلاشهای بین المللی برای برقراری صلح میان طالبان و دولت افغانستان، به نقل از یکی از دولتمردان پاکستانی می نویسد: گویا در روند تلاشها برای آشتی و برقراری صلح با طالبان افغانستان، اسلام آباد جائی از اِعراب ندارد و در بیرون از این دایره  قرار گرفته است. این سیاستمدار پاکستانی می افزاید که کشورش قریب به 9 سال برای باز کردن درهای گفتگو با طالبان افغانستان جنگیده است؛ امروز که این سیاست در حال رسیدن به نتایج مورد دلخواه است، پاکستان جائی در این میان ندارد. در آخرین روزهای ماه ژانویه، کنفرانس بررسی اوضاع افغانستان در لندن با حضور نمایندگان بیش از 70 کشور و سازمانهای بین المللی و افغان برگزار شد. یکی از محورهای مورد بحث در این کنفرانس بررسی راههای آشتی با طالبان افغانستان و برقراری مذاکره با این گروه بود. به نوشته هفته نامه لوپوئن، تلاشها برای ایجاد آشتی با طالبان در حالی صورت می گیرد که برای واشنگتن برقراری آشتی میان کابل و شورشیان شامل آشتی با افراد و گروههای نزدیک به پاکستان نمی شود. بعبارتی رهبران کلیدی افرادی همچون ملا عمر، جلال الدین حقانی و حفیظ گلبهادر، در دسته افرادی که برای برقراری گفتگو با آنان تلاش می شود، قرار نمی گیرند. چرا که از نظر امریکائیها این افراد از جمله نزدیکان و رهبران کلیدی القاعده هستند. به نوشته فرستاده لوپوئن از اسلام آباد، این کشور تلاش دارد متحدینش را برای خود نگهدارد و از سوی دیگر قصد دارد تا نفوذ خود در افغانستان را در برابر رقیب هندیش حفظ کند. از تلاشهای پاکستان چنین برداشت می شود که می تواند میان این دو گروه، طالبان افغانستان و دولت این کشور، آشتی برقرار نماید.  

نوول اوبزرواتور در مقاله ای دیگر در خصوص خاورمیانه، از تلاشهای فلسطینیان می نویسد که به رغم موانع بسیار برسر راه صلح فلسطین و اسرائیل، آنان عزم خود را جزم کردند تا پایه های یک حکومت مستقل برای کشورشان را ایجاد کنند. که از جمله می توان به کشیدن یک خط آهن؛ ساخت یک فرودگاه، و یک پالایشگاه نفت اشاره کرد. یکی از بازرگانان فلسطینی به فرستاده ویژه این هفته نامه می گوید: ساخت و سازهای زیربنائی در منطقه ای واقع در شمال رام الله آغاز شده، هدف ما از این ساخت و سازها، ایجاد یک مرکز تجاری و بازرگانی نیست، بلکه می خواهیم ما به همراه دولتمان در ساختن کشور زادگاهمان همکاری کنیم. با راه افتادن این طرح و شروع ساخت و سازها در شهری که بیش از 18 درصد از ساکنینش بیکار و جویای کار هستند، برای بیش از ده هزار نفر کار تولید خواهد شد، ضمن اینکه هزاران زوج جوان از طبقه متوسط که جائی برای زندگی ندارند، سقفی برای ادامه زندگی خود خواهند یافت. در اجرای این طرح عظیم که طبق آخرین برآورد ها به سرمایه ای بیش از نیم میلیارد دلاراحتیاج است، شرکای قطری این تجار شرکت خواهند کرد. و اغلب فلسطینیانی که در این طرح مشارکت خواهند کرد ادعا می کنند که ثروت خود را، در کشورهائی که از اقتصادی پایدار برخوردار هستند، کسب کرده اند. و به لطف تلاشهای حکومت خودمختار فلسطین، این بازرگانان موفق شدند تا زمینهائی که به واقع میراثشان بوده را مجددا خریداری کنند. این افراد که  اغلب در کشورهای کانادا، برزیل، استرالیا و کویت زندگی می کنند، با استفاده از کمکهای دولت امریکا و قرض کردن از بانکهای این کشور، سرمایه ای برای این طرح فراهم آورده اند. اما گذشته از مشکلات مالی ، مشکل دسترسی به این منطقه از جمله عواملی است که روند کار را دشوار می سازد. چرا که برای دسترسی به این منطقه نیاز به موافقت پلیس اسرائیل است و پلیس فلسطین بدون این توافق، طبق قرارداد اسلو، امکان دسترسی به این منطقه که فقط در 9 کیلومتری رام الله واقع است، را ندارد.     

سری هم به دیگر هفته نامه فرانسوی زبان، کوریه انترناسیونال می زنیم که در شماره این هفته گزیده ای از مقاله ای در خصوص بحرانهای کنونی جمهوری اسلامی به نقل از پایگاه اینترنتی انگلیسی زبان "اوپن دموکراسی" به چاپ رسانده است. در این مقاله که "سناریوها و یا راه حلهائی برای خروج از بحران" ارائه شده، آمده است : در این زمان که جمهوری اسلامی سی و یکمین سال به قدرت رسیدنش را جشن می گیرد، پرسشهائی بر سر آینده این کشور مطرح است. در این مقاله عواملی که باعث نجات و یا سرنگونی نظام جمهوری اسلامی خواهد شد، بررسی شده که افزایش فشارهای بین المللی و اعمال تحریمهای بیشتر از سوی سازمان ملل در قبال برنامه هسته ای جمهوری اسلامی، آشکار شدن ناکارآمدی دولت در اداره امور کشور در نتیجه ادامه اعتراضات، احتمال انجام یک کودتای نظامی از سوی سپاه پاسداران با هدف نجات جمهوری اسلامی، توافق رهبران ایران و کشورهای غربی بر سر پیشنهادهائی که تاکنون مورد پذیرش قرار نگرفته بود و در نهایت احتمال وقوع جنگ میان ایران و اسرائیل، از جمله سناریوهائی است که در مقاله یاد شده به آنها پرداخته شده است.