Agnieszka Kumor
Tekst z 27/06/2007 Ostatnia aktualizacja 27/06/2007 12:32 TU
Wydawnictwo „L’Espace d’un instant” należące do Maison d’Europe et d’Orient ma już pięć lat. To młody wiek, ale na tle (krótkiej zazwyczaj) żywotności podobnych instytucji – to ogromny sukces! Maison d'Europe et d'Orient (Dom Europy i Orientu) to centrum kultury i tłumaczeń teatralnych. Mieści się w dwunastej dzielnicy Paryża, w pasażu Hennel. Posiada bogatą dokumentację na temat dramaturgii i autorów Europy Wschodniej i Azji Środkowej, galerię, bibliotekę, i stowarzyszoną ze sobą kompanię teatralną. Naturalną koleją rzeczy było dla MEO założenie własnego wydawnictwa.
Przez pięć lat działalności „L’Espace d’un instant” ukazało się 50 tekstów w 38 wydaniach książkowych. Reprezentowane regiony to głównie kraje bałkańskie, Kaukaz i Europa Środkowa. Inicjatywa ta wymagała ogromu pracy i nie byłaby możliwa bez partnerów i współpracowników wydawnictwa, w tym tłumaczy MEO. Jest ich 125 w 25 komitetach językowych.
W poniedziałek, 25 czerwca, w siedzibie wydawnictwa, odbyła się sesja naukowa z udziałem dyrektorów MEO – Céline Barcq i Dominique’a Dolmieu, a także dziennikarza, reżysera i tłumacza Milosa Lazina, Dominique’a Lemahieu – nauczyciela akademickiego i dramaturga oraz tłumaczki Virginie Symaniec. Zaprezentowane zostały nowości wydawnictwa „L’Espace d’un instant”.
Trzy sztuki białoruskich aktorów zgrupowanych wokół Wolnego Teatru z Mińska wydane w jednym tomie – Pokolenie jeans Nikołaja Chalezina, My, Bellywood Pawła Prijako, Pawła Rassołko i Konstantina Steszika oraz One śniły... Natalii Kaliady, w świetnym tłumaczeniu czworga tłumaczy z rosyjskiego, białoruskiego i białoruskiego slangu – Marii Szisztenkowej, Virginie Symaniec, Alexisa Vadrota i Jurija Wawokina, z przedmową Jean-Pierre’a Thibaudat, wielkiego znawcy teatru rosyjskojęzycznego i byłego dziennikarza Libération. O Wolnym Teatrze z Mińska i jego autorach mówiliśmy w relacjach z Festiwalu Pasaże z Nancy, który jest jednym z partnerów tego projektu, podobnie jak Maison Antoine Vitez – specjalizujący się w tłumaczeniach teatralnych.
Druga pozycja, Courts-Circuits pod redakcją Patricka Maregi Castellana, to kronika teatralnego projektu z 2001 roku polegającego na realizacji krótkich sztuk (do 7 minut, na scenie o powierzchni jednego metra kwadratowego), napisanych przez pięćdziesięciu artystów z Gruzji, Czeczenii, Bałkanów i Europy Zachodniej. Spektakl pokazany został następnie we wszystkich miastach uczestniczących w projekcie. Zapis tych mikroskopijnych sztuk znajdujemy w kolejnej pozycji wydawniczej: Petits / Petits en Europe Orientale, pod redakcją Céline Barcq i Dominique’a Dolmieu.
I wreszcie Révolution Mondiale Immédiate Léona Voitura, z przedmową Nikołaja Ady – dwugłos w formie manifestu dobrej woli na temat uszczerbków współczesnego świata.
Dodajmy jeszcze, że Maison d’Europe et d’Orient (Dom Europy i Orientu) otrzymuje pomoc finansową od wielu partnerów i sponsorów, są to m.in.: Centre National du Livre (Narodowe Centrum Książki), rządowa Agencja Jedności Socjalnej i Równości Szans, Ministerstwo Kultury, region paryski i władze miasta oraz dwunasta dzielnica Paryża.
Żegnamy i zapraszamy
29/01/2010 16:02 TU
Nasza wspólna historia
Kultura - z archiwum RFI
Ostatnia aktualizacja 22/02/2010 17:12 TU
Ostatnia aktualizacja 21/02/2010 11:38 TU