Teatr

„Norwid – człowiek wielkiej samotności”

Agnieszka Kumor

Tekst z 03/12/2008 Ostatnia aktualizacja 04/12/2008 17:34 TU

Cyprian Kamil Norwid (1821-1883)

W Bibliotece Polskiej w Paryżu, w ramach „Czwartków muzycznych”, organizowanych przez Elżbietę Chojnacką, światowej sławy klawesynistkę, przewodniczącą Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków we Francji (AAMPF), pod auspicjami prezesa Towarzystwa Historyczno-Literackiego i dyrektora Biblioteki Polskiej, prof. C. Pierre’a Zaleskiego mieliśmy przyjemność usłyszeć poezję Norwida w wykonaniu aktorki - Danuty Nagórnej. Właśnie: nie tylko wysłuchać, ale może co ważniejsze – usłyszeć!

Krzysztof Jeżewski czytał wiersze we własnym przekładzie
fot. Agnieszka Kumor, RFI

Robert Skiera (fortepian), Katarzyna Dudek Kostrzewa (flet)
fot. Agnieszka Kumor, RFI

 

Polska aktorka Danuta Nagórna i towarzyszący jej muzycy, flecistka Katarzyna Dudek Kostrzewa i pianista Robert Skiera, zaprezentowali program zatytułowany: „Norwid – człowiek wielkiej samotności”. Znany tłumacz, Krzysztof Jeżewski, czytał wiersze Norwida we własnym przekładzie, co pozwoliło francuskim gościom na pełne śledzenie wieczoru.

Danuta Nagórna
fot. Agnieszka Kumor, RFI

Danuta Nagórna ukończyła Katolicki Uniwersytet Lubelski i PWST (dziś: Akademia Teatralna) w Warszawie, debiutując w roku 1957 rolą Antygony w spektaklu Teresy Żukowskiej w Teatrze Polskim. Przez wiele lat związana była z Teatrem Ludowym Jana Kreczmara oraz Teatrem na Woli Tadeusza Łomnickiego. Kilka lat temu założyła jednoosobowy Teatr Niewielki, realizując wieczory poezji Słowackiego, Herberta, Achmatowej. W roku 2008 wystąpiła w sztuce Marka Ravenhilla Pool (No water) w reżyserii szefa lubelskiej Sceny Premier In Vitro - Łukasza Witta-Michałowskiego. A dziś mogliśmy ją gościć z jej Teatrem Niewielkim w Paryżu.

fot. Agnieszka Kumor, RFI

Jak świadczyły reakcje publiczności zebranej licznie w Bibliotece Polskiej program był nie tylko ciekawie dobrany: zrywał także z pseudopatriotycznym, cierpiętniczym sposobem interpretacji poezji Norwida, sięgał do głębszych pokładów – wciąż aktualnych obserwacji jego współczesnych i gorzkich przemyśleń autora Mojej Ojczyzny.

Z Danutą Nagórną rozmawiam o tym skąd wziął się wieczór poezji Norwida...

 

fot. Agnieszka Kumor, RFI

Niezrozumiały, ale i nie szukający zrozumienia, wyprzedzający swoją epokę Cyprian Kamil Norwid, autor W Weronie i Promethidiona, pozostawił niezwykłą i trudną spuściznę. Niełatwo się go czyta i, przyznajmy, nieczęsto. A szkoda!

Naszym pogmatwanym, lubiącym pustosłowie czasom przydałaby się jego sarkastyczna ironia i cierpki humor.