35.Festiwal Filmu Amerykańskiego

Harrison Ford i Meryl Streep w Deauville

 Anna Rzeczycka

Tekst z  04/09/2009 Ostatnia aktualizacja 07/09/2009 07:42 TU

Gościem 35. Festiwalu Filmu Amerykańskiego w Deauville, który rozpoczął się w piątek 4 września, jest Harrison Ford. Normandzka, nadmorska miejscowość gości też wiele innych gwiazd: między innymi Meryl Streep, która zaprezentuje swój nowy film Julie i Julia, Andy Garcia i Robin Wright Penn.

Jak zapowiada jeden z twórców festiwalu, jego obecny delegat generalny Lionel Chouchan, tegoroczny konkurs, który oceniany będzie przez Jury pod przewodnictwem francuskiego reżysera Jean-Pierre’a Jeuneta, stać będzie pod znakiem sarkazmu i dramatu. „Pokażemy filmy - wyjaśnia Chouchan - które odzwierciedlają naszą epokę, traktowaną przez amerykańskich artystów z mieszaniną  dobrego humorem, ciętej ironii i bardzo często dramatycznej powagi. W konkursie będzie 11 filmów, poza konkursem - 16, z których najbardziej oczekiwany jest The Informant Stevena Soderbergha.

W ubiegłym roku nagrodę główną festiwalu w Deauville zdobył dramat społeczny na temat nielegalnej imigracji The visitor. W salach kinowych normandzkiego kurortu doliczono się 50 tysięcy widzów.

Harrison Ford
(Foto : Elisabeth Bouvet/ RFI)

Festiwal Filmu Amerykańskiego w Deauville narodził się w zupełnie nieodpowiednim momencie. W połowie lat 70. francuski antyamerykanizm sięgał zenitu, kończyła się wojna w Wietnamie i  do dobrego tonu należało podważanie wszystkiego, co płynęło zza oceanu. 

Z ideą zorganizowania we Francji przeglądu amerykańskiej produkcji filmowej nosiło się już od dawna dwóch ludzi: dziennikarz André Halimi, ówczesny redaktor naczelny Pariscope i Lionel Chouchan, który był w tamtych czasach specem od reklamy i miał już na swym koncie organizację festiwalu filmów fantastycznych w Avoriaz.

Niełatwo im było jednak znaleźć lokalizację dla nowej filmowej imprezy, potrzebującej godnej oprawy. Wiele miast, między innymi Biarritz odmówiło. Jedynym, który przystał na pomysł z entuzjazmem, był mer Deauville Michel d' Ornano. Sezon turystyczny na wybrzeżu normandzkim kończył się w tamtym okresie 31 sierpnia. D'Ornano uznał, że przedłużenie go dzięki festiwalowi do połowy września będzie doskonałym rozwiązaniem.

Pierwszy Festiwal Filmu Amerykańskiego odbył się  zatem  w 1975 roku. Oprócz flagi i filmów oczywiście, amerykańskich akcentów nie było zbyt wiele. Chouchan postanowił ściągnąć trochę znanych aktorów. Zaprosił Gregory'ego Pecka i Kirka Douglasa, trochę już zapomnianych w Stanach Zjednoczonych, ale bardzo lubianych w starej Europie. Douglas był tak zachwycony przyjęciem we Francji, że namówił wielu słynnych aktorów amerykańskich na wycieczkę do Deauville. Dzięki niemu na normandzkie wybrzeże przyjechali Rock Hudson, Burt Lancaster, Elisabeth Taylor i Robert Mitchum.

Deauville w roku 1930
© Georges Hoyningen Huene, 1930

Po śmierci Michela d'Ornano festiwal pod swe skrzydła wzięła pani Anne d'Ornano, która zastąpiła męża w merostwie Deauville i w Radzie Generalnej Calvadosu. Nie dała się zrazić krytykom, którzy w pewnym momencie zaczęli zarzucać organizatorom festiwalu, w dużej mierze niesłusznie, że w Deauville pokazuje się zbyt wiele „blockbusterów”, a coraz mniej niezależnego kina amerykańskiego. W jej cieniu zaczął działać Jack Valenti, były doradca Lyndona Johnsona, który przez blisko 40 lat kierował Motion Picture Association. Festiwal w Deauville stał się dla niego trybuną, na której próbował godzić kino hollywoodzkie z europejskim i z której  przekonywał amerykańskich twórców, by zamiast na wenecką Mostrę, przyjeżdżali do Francji.

Przekonał wielu, bo w Deauville bywają regularnie Clint Eastwood, Sean Penn, Robert de Niro, Tom Cruise, Al Pacino, Julia Roberts, Sylvester Stallone, John Travolta i wielu innych. A ponieważ miasteczko jest nieduże, a atmosfera niemal rodzinna, widzowie mają wiele okazji do spotkania swego idola i nawet wymienienia z nim paru słów. Wielką zasługą festiwalu filmów amerykańskich w Deauville jest także odkrycie takich reżyserów jak Niel La Bute, bracia Wachowscy czy Jonathan Nossiter.