Nowości muzyki klasycznej

Ramey i Borowicz

 Piotr Kamiński

Tekst z  18/11/2009 Ostatnia aktualizacja 24/11/2009 17:47 TU

Samuel Ramey i Łukasz Borowicz w Filharmonii Poznańskiej (5 XII 2008).
Foto : Filharmonia Poznańska

Świat operowy nie jest oczywiście światem normalnym, choć dzisiaj już kompletnie stoi na głowie. Dyrekcja La Scali ogłosiła właśnie przedłużenie do roku 2015 dyrektorskiego kontraktu Stéphane’a Lissnera, zawodowego dyrektora instytucji tego typu. Tym samym teatr Toscaniniego będzie przez najbliższe sześć lat dalej pozbawiony kierownika muzycznego.

Gdyby operowy świat był normalny, paryską Opéra-Comique nie kierowałaby przecie dzisiaj para reżyserska, lecz Marc Minkowski, a dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Warszawie byłby zapewne Łukasz Borowicz.

Borowicz to najwybitniejszy polski dyrygent młodego pokolenia, a jest on dzisiaj dokładnie w wieku Toscaniniego, gdy ów, z rąk oświeconych radnych Turynu i Mediolanu, odbierał kolejno dyrekcję Teatro Regio i La Scali. Wybitni śpiewacy świetnie wiedzą, z kim mają do czynienia: nie przypadkiem Piotr Beczała i Mariusz Kwiecień Borowiczowi właśnie powierzyli batutę na swoich, zrealizowanych w Polsce, recitalach.

Jego też Ewa Podleś poleciła dyrekcji Festiwalu Rossiniego w Pesaro, a wielki bas amerykański Samuel Ramey, który wielu widział w życiu dyrygentów, od Karajana poczynając, bez wahania zgodził się na publikację nagrania z poznańskiego koncertu, z 5 grudnia zeszłego roku, koncertu, gdzie towarzyszyła mu orkiestra Filharmonii Poznańskiej pod batutą Borowicza. Płyta właśnie się ukazała.

Głos Ramey’a, który za trzy lata skończy siedemdziesiątkę, zdradza oczywiście wiek artysty szeroką wibracją, pozostał jednak niezwykle pewny, nie stracił ani barwy, ani skali, ani intonacji, a jego klasy interpretacyjnej reklamować nie trzeba. Proponuję jednak nie którąś z arii, lecz fragment Nocy Walpurgi z Fausta Gounoda, w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Łukasza Borowicza.

Filharmonia Poznańska PRCD 1045 Tracks 5-6 – 5’00’’