معرفی کتاب

"کافه پیانو" ، نوشتۀ فرهاد جعفری

به قلم : فرنگیس حبیبی

تاریخ انتشار مقاله  09/04/2009 به روز شده  09/04/200914:33 TU

"زندگی ما زندگی جالبی یه. بین تراژدی محض و کمدیِ ناب دائم داره پیچ و تاب می خوره. یعنی یه جورِ غم انگیز، خنده داره. یا شایدم یه جور خنده دار غم انگیز باشه. چیزی ام نیست که وسط شوِ پرکنه. همۀ نکبتی ام که دچارشیم مال همینه...همین که هیچ چی مون حد وسط نیسِِ. هیچیمون".

کتاب "کافه پیانو" که توسط نشر چشمه در زمستان 1386 برای اولین بار در تهران منتشر و در عرض یک سال شانزده بار تجدید چاپ شد، مجموعه ایست از برش های نازکی از زندگی کسانی که به کافه ای که در یکی از شهرستان ها قرار دارد، رفت و آمد می کنند و یا با صاحب کافه که راوی داستان هم هست ارتباط دارند.

در این برش ها رابطۀ پسری را با پدرش میبینیم که هرگز یکدیگر را بغل نکرده اند و نبوسیده اند. رابطۀ لطیف و عاشقانۀ پدر و دختر بچه ای را حس می کنیم که سرشار اززندگی و طراوت است. زن و شوهری را میبینیم که عاشقانه یکدیگر رادوست دارند ولی در گیر و دار طلاق و دادگاهند .

کافه صحنه و فضای داستانی است که نه ماجراهای سیاسی، تاریخی در آن رخ می دهد و نه از جنایت و انتریگ های عشقی در آن خبری هست ولی با طنزی قوی و گاه تلخ گره های کوچک و بزرگ بشر ایرانی امروز را بازتاب می دهد. نام کافه پیانو نیز اشاره به این معنا دارد که هریک از پرسناژ های داستان به مثابۀ کلید های پیانو هستند که در غایت می توانند با هم سازی و نوایی را بسازند.

 به گفتۀ فرهاد جعفری راوی و پرسناژ اصلی داستان، یعنی صاحب و گردانندۀ کافه، نمایندۀ قشر متوسط جامعه است دغدغه ها و آرزو های این قشر را بیان میکند که می خواهد از یک زندگی متعادل، کم تنش و کم دلهره برخوردار باشد. پیام این داستان نیز، در لابلای طنز و بازی های ادبی خوش ساختی که ارائه می دهد، این است که میتوان در جامعه ای متکثر، زندگی انسانی و عاری از خشونتی داشت .

درراستای همین فکر، در صفحات پایانی داستان گفتگویی میان صاحب کافه و یک مأمور امنیتی بازنشسته شده باز گو می شود ، که زمانی از او بازجویی کرده بود. در این گفتگو راوی به مأمور امنیتی توصییه می کند سالی یک بار چند روزی به چوپانی گوسفندان به کوه و دشت رود وبه چشمان گوسفندان نگاه کند. همین کافیست که عاشق گوسفندانش شود و بدین ترتیب دلش کاملاً از مهر و مروت خالی نشود. این نگاه زمینی و  پراگماتیک به مقولات تراژیک که با زبان طنز بیان می شود در سراسر کتاب به چشم می خورد.

فرهاد جعفری قبلاً در چند روزنامه در مشهد، از جمله قدس و طوس منتقد هنری بوده است. چند صباحی مسئولیت نشریۀ یک هفتم را به عهده داشته که می گوید در زمان آقای خاتمی متوقف شد. امروز در چند سایت خبری و تحلیلی مقاله می نویسد. در حال حاضر مشغول ضبط کتاب "کافه پیانو"است که به زودی به صورت گویا با صدای خود نویسنده منتشر خواهد شد.