W bok od autostrady

Langwedocja-Roussillon – ziemia kontrastów

 Agnieszka Kumor

Tekst z  11/10/2009 Ostatnia aktualizacja 11/10/2009 13:22 TU

Collioure, ufortyfikowany kościół pw. Matki Boskiej od Aniołów
© Agnieszka Kumor, RFI

Gdzie ma pojechać na wakacje czteroosobowa rodzina, w której córka chce w góry, syn nad morze, matka najchętniej wybrałaby spa, a ojciec marzy o tym, by mieć święty spokój? Oczywiście do Langwedocji-Roussillon. Rzymianie, katarzy, pielgrzymi na szlakach św. Jakuba z Composteli, budowniczowie fortec i Kanału Południa, winiarze, rybacy, hodowcy koni w Camargue – każdy z nich zostawił na tej ziemi swój ślad.

Od morza do gór

Langwedocja-Roussillon wciąż czeka na odkrycie przez polskiego turystę. Śródziemnomorski urok Południa, katalońska feria na arenach w Nîmes, dolce farniente na plaży w Collioure - wiosce malarzy, średniowieczne miasto Carcassonne, górskie wycieczki, w czasie których latem poznamy zamki katarów oraz ukryte przed zgiełkiem świata romańskie kaplice, a zimą będziemy mogli sprawdzić swoje umiejętności sportowe – nie wystarczą nam jedne wakacje, by odwiedzić wszystkie zakątki tego pięknego regionu. Z lotu ptaka przypomina on włoski but, tyle że - odwrócony.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© Agnieszka Kumor, RFI

Łódką po jeziorze

Czubek buta sięga na północ – to górzysty Park Narodowy w Sewennach, jego obcas stanowi wysunięta na wschód partia śródziemnomorska z departamentem Gard i słynnym mostem-akweduktem (Pont du Gard) wzniesionym przez Rzymian około 50 roku naszej ery. Jadąc dalej na południe, wzdłuż cholewy naszego „buta” znajdziemy sznur nadbrzeżnych jezior – idealne miejsce do żeglugi. Doroczny, jesienny wypływ dorad z jeziora Thau w Sète do Morza Śródziemnego to gratka dla setek zapalonych wędkarzy. Swą cholewą nasz imaginacyjny but sięga na południu wschodniego pasma Pirenejów. Na region Langwedocji-Roussillon składa się pięć departamentów: Lozère i Gard na północy, Hérault pośrodku, Aude i Pyrénées Orientales na południu.

Wilk w rezerwacie w Sainte Lucie (Lozère)
© Agnieszka Kumor, RFI

Wilk przyjacielem człowieka

Region przecinają trzy ze słynnych dróg wyznaczających Szlak św. Jakuba z Composteli: Via Tolosana, wychodząca z Arles, na której warto zwiedzić opactwo Saint-Gilles-du-Gard, Via Podiensis (zwana Drogą przez Puy-en-Velay) wiedzie przez północny departament Lozère, którego oryginalną atrakcją jest rezerwat wilków w Sainte Lucie i gęsta sieć szlaków turystycznych. Trzecia, mniej znana, poddana ostatnio renowacji droga z Piemontu Pirenejskiego łączy Alpy z Pirenejami. Zaliczone do Światowego Dziedzictwa Kulturowego, wszystkie szlaki wskazują, że „do Composteli wiedzie wiele dróg”.

Narbona, Via Domitia
© Agnieszka Kumor, RFI

Miasto w mieście

Zatrzymajmy się na dłużej w Narbonie. Starożytna stolica Galli Narbonensis posiada urok prowincjonalnego miasta. Na każdym kroku znajdziemy tu pamiątki po Charles’u Trénet. Wielki syn tej ziemi i autor takich przebojów jak La mer, Y a d’la joie czy Douce France urodził się w Narbonie 18 maja 1913 roku. Zachował się jego dom rodzinny. Odkryte w roku 1997 pozostałości rzymskiej Via Domitia widoczne są pod głównym placem miasta.

Krużganek katedralny, Narbona
© Agnieszka Kumor, RFI

Katedra Saint-Just-et-Saint-Pasteur w Narbonie
© Agnieszka Kumor, RFI

Wznoszący się obok ratusz miejski, odrestaurowany przez Viollet-le-Duca, kryje w swych wnętrzach prawdziwe „miasto w mieście”: stary i nowy pałac arcybiskupów, muzeum archeologiczne z kolekcją rzymskich mozaik i największym we Francji zbiorem XIX wiecznego malarstwa orientalistycznego, a wreszcie imponującą XIII wieczną katedrę Saint-Just-et-Saint-Pasteur, której gigantyczna sylwetka góruje nad płaską okolicą.

Warto podkreślić, że to tylko absyda i część transeptu – brak funduszy i wybuch Wojny Stuletniej wstrzymały budowę świątyni, którą w wiekach późniejszych wyposażono w imponujące organy.

 

Katedra w Narbonie (gotycka nastawa ołtarzowa, dusze w piekle, detal)
© AgnieszkA Kumor, RFI

Perła gotyku

Za głównym, barokowym ołtarzem, w kaplicy Matki Boskiej z Betlejem kryje się gotycka rzeźbiona nastawa ołtarzowa z wyobrażeniem piekła i zanurzonych w nim dusz ludzkich.

Unikalne na skalę światową kamienne figury zostały dosłownie „wyrąbane” w wieku XVIII, by dać miejsce nowemu, rokokowemu ołtarzowi. Gotycki pierwowzór odkryto w roku 1981, pomimo zniszczeń napawa podziwem dla kunsztu średniowiecznych mistrzów!

Hale w Narbonie
© Agnieszka Kumor, RFI

W narbońskich, stuletnich halach (o konstrukcji przypominającej paryskie pawilony Baltard) napełnimy podróżniczy koszyk miejscowymi specjałami: kasztanami, wędlinami, solą z Camargue, ostrygami, anchois, muszlami tellines – małymi skorupiakami zbieranymi na plaży, świetnymi na zakąskę, do których najlepiej pasuje różowe Coteaux du Languedoc. Ale o winach porozmawiamy przy innej okazji... Nie zapomnijmy o la narbonnaise jabłkowym placku z orzeszkami sosnowymi (pignons) przypominającym strudel, tudzież kremie katalońskim, podawanym ze słodkim winem Banyuls.

© Agnieszka Kumor, RFI

© Agnieszka Kumor, RFI

 

 

 

 

Argelès sur Mer w dzień targowy
© Agnieszka Kumor, RFI

Ze swymi trzynastoma uzdrowiskami region zajmuje trzecie miejsce na mapie francuskich spa. Talasoterapię zapewnią zestresowanym pracoholikom instytuty w Banyuls sur Mer, Cap d’Agde, Port Camargue czy La Grande Motte, że wymienimy tylko najsłynniejsze z nich. Podczas gdy pani pławi się „u wód”, pan może się odprężyć na jednym z licznych pól golfowych. Chyba, że razem wybiorą się na wycieczkę łodzią po Kanale Południa, cudzie techniki i natury.

Kuchnia autorska

Cyril Domagala, szef i właściciel restauracji "Le Cayrou" w Argelès sur Mer, ma polskire korzenie
© Agnieszka Kumor, RFI

Po algoterapii i siarkowych kąpielach nie ma jak dobra kolacja. Intymną atmosferę i kuchnię „autorską” znajdziemy w restauracji „Le Cayrou” w nadmorskiej miejscowości Argelès sur Mer, na południu. Jej młody szef, Cyril Domagala, który przeprowadził się tu z Lotaryngii, odziedziczył po polskich i włoskich przodkach fantazję i gościnność. Już niedługo jego subtelne w smaku (i dostępne w cenie) kreacje kulinarne oparte na katalońskich specjałach zyskają mu uznanie Guide Michelin!

"Les Grands Buffets"
© Stéphane Couchet

Na obiad rodzinny zaprasza restauracja „Les Grands Buffets”, będąca salomonowym połączeniem iluzji luksusu ze świetnie prosperującym zakładem gastronomicznym, dzieło małżeństwa Jane i Louis Privat, w wolnej chwili mecenasów sztuki, do tego stopnia, że nawet kuchnie wyposażyli we współczesne dzieła sztuki.
 

Zamek królewski w Collioure
© Agnieszka Kumor, RFI

Naszą podróż po Langwedocji-Roussillon kończymy na kamienistej plaży w Collioure, wiosce malarzy, której atrakcję stanowi bez wątpienia najlepiej zachowany we Francji średniowieczny zamek królewski, przebudowany przez Vaubana. W cieniu ufortyfikowanego kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej od Aniołów z barokowym Ołtarzem Wniebowzięcia, dłuta Josepha Sunyera (wzniesionym w latach 1698-1702) malowali niegdyś swe dzieła Dufy, Picasso i Matisse... Dziś znajdziemy tu pomniejszych artystów, ale urok tej wioski czyni ponoć cuda!

Collioure
© Agnieszka Kumor, RFI

Przydatne linki:

Turystyka w Langwedocji-Roussillon (w ośmiu wersjach językowych): http://www.sunfrance.com/

Agroturystyka jest powszechna w Langwedocji. Gościnę, sale konferencyjne, degustacje swoich win, poszukiwania trufli i festiwal jazzowy oferuje Château L’Hospitalet położony wśród winnic, 10 minut drogi od Narbony (cytowany w Guide Michelin): http://www.gerard-bertrand.com/

Restauracja „Le Cayrou” (Cyril Domagala) w Argelès sur Mer: http://www.le-cayrou.com/

Restauracja „Les Grands Buffets” pod Narboną: http://www.lesgrandsbuffets.com/