Europa

Słowenia obejmuje przewodnictwo

Krzysztof Rutkowski

Tekst z 22/12/2007 Ostatnia aktualizacja 23/12/2007 11:22 TU

Nowy Rok

Od 1 stycznia 2008 roku Słowenia obejmuje rotacyjne przewodnictwo Unii Europejskiej.

To pierwsze spośród wyzwolonych od komunizmu państw członkowskich europejskiej rodziny, które przewodzić będzie przez pierwszą połowę Nowego Roku unijnym pracom.

1 lipca 2008 roku Unii Europejskiej przewodniczyć będzie Francja.

Słowenia, licząca dwa miliony mieszkańców, zmieniła się w ciągu szesnastu lat z obskurnej prowincji byłej Jugosławii, w kraj nowoczesny i dostatni. Bogdan Benko, dyrektor generalny do spraw europejskich w słoweńskim ministerstwie spraw zagranicznych z dumą podkreśla, że „nasza skuteczna integracja z Unią Europejską wymagała ogromnej pracy. Trud ten się opłacał. Zadanie wykonane. Mamy powody do dumy”.

Ogromna odpowiedzialność

Władze Słowenii doskonale zdają sobie sprawę z czekających je w ciągu najbliższego półrocza zadań i trudności. Janez Lenarcić, sekretarz stanu do spraw europejskich stwierdził, że przewodnictwo Słowenii stanowi „wyraz zaufania” całej europejskiej wspólnoty dla jego kraju i nakłada na Lublanę „ogromną odpowiedzialność”.

Słowenia przygotowała się do czekających ją zadań starannie. Od wielu miesięcy specjaliści z Lublany konsultowali się ze swymi kolegami w poszczególnych krajach członkowskich i w Brukseli. Z godną pochwały skromnością Janez Lenarcić stwierdził, że „nauczyliśmy się bardzo wiele od naszych bardziej doświadczonych partnerów”.

Współpraca od miesięcy

Słowenia ściśle współpracowała z dwoma krajami sprawującymi przed nią przewodnictwo Unii Europejskiej: z Niemcami i z Portugalią. Cała trójka opracowała już dawno osiemnastomiesięczny program wspólnych działań.

Ostatnia odsłona tego wspólnego programu – to właśnie plan działań Słowenii w ciągu najbliższego półrocza. Słowenia nawiązała też – już przed wieloma miesiącami – bardzo ścisłe stosunki z Francją, która, jak wspomnieliśmy, zastąpi ją na czele Unii od 1 lipca.

 

Kosowo nade wszystko

Najtrudniejszą sprawą, z którą Słowenii przypadnie się zmierzyć od 1 stycznia, pozostaje bez wątpienia kwesia Kosowa. Denis Risman, dyrektor programowy w słoweńskim Centrum Prognoz Międzynarodowych stwierdził: „Gdyby w Kosowie wybuchała wojna i sytuacja w Iranie oraz na Bliskim Wschodzie zaostrzyła, dla nas byłby to najczarniejszy scenariusz”.

Na szczęście jednak Denis Risman przewiduje mniej katastrofalny rozwój sytuacji. Twierdzi on, że Słowenia posiada kilka mocnych argumentów, które pozwolą jej skutecznie zmierzyć się z problemem kosowskim. Przede wszystkim Słoweńcy znają bardzo dobrze specyfikę regionu, jego historię i jego kulturę. Jednak Słoweńcom bardzo trudno będzie pogodzić Serbów i Kosowian i nie narazić się jednocześnie i jednym, i drugim.

Pamiętajmy, że przed szesnastu laty to Słowenia rozpoczęła proces rozpadu byłej Jugosławii. „Nasi sąsiedzi - twierdzi Risman – zarzucali nam w roku 1991 zdradę i dotąd mają pretensję, że Lublana jako pierwsza wystąpiła z federacji. Będziemy więc działać rozważnie i taktownie. Będziemy się starali, by Kosowianie odkładali jak najdłużej oficjalną deklarację niepodległości”.

Nie zapominać o Serbii

Jednocześnie Słowenia zamierza prowadzić intensywne rozmowy z innymi krajami bałkańskimi. Kwestia Kosowa nie powinna opóźniać procesu integracji innych krajów bałkańskich z Unią Europejską. Dimitrij Rupel, słoweński minister spraw zagranicznych życzyłby sobie, by Serbia jak najszybciej uzyskała status kandydata i tak kwestia powinna być rozpatrzona niezależnie od kwestii Kosowa.

Ministrowie spraw zagranicznych Grecji, Bułgarii i Rumunii, obradujący w sobotę w Atenach, wystosowali do Brukseli wspólny komunikat, w którym podkreślili potrzebę zbliżenia Serbii do Unii Europejskiej.