W bok od autostrady

Koniaki Louis Bouron – bukiet aromatów

Agnieszka Kumor

Tekst z 04/05/2008 Ostatnia aktualizacja 04/05/2008 17:34 TU

Cognac Louis Bouron
fot. Agnieszka Kumor, RFI

Zapraszam dziś Państwa w aromatyczny świat francuskich koniaków. Poznamy wybitnego, choć mało znanego przedstawiciela tego renomowanego trunku – to Cognac Louis Bouron, produkowany w Château de La Grange. Poznamy technikę i system jego produkcji, tajniki destylacji i dojrzewania, otworzymy do degustacji najszlachetniejsze butelki, oczywiście nie zapominając, że
nadmiar alkoholu jest szkodliwy dla zdrowia!

 

Region produkcji koniaku we Francji

 

Region Poitou-Charente

Ścisłe wymogi jakości

Cognac jest drugim co do wielkości (po Bordeaux) regionem winnym Francji. Do miana koniaku mogą pretendować nalewki (eaux-de-vie fines) produkowane wokół miasta Cognac, głównie w departamentach Charente i Charente-Maritimes, jak również w kilku gminach Deux-Sèvres i Dordogne, stanowiących część regionu Poitou-Charente, w zachodniej Francji. Zastrzeżona nazwa pochodzenia (appellation d’origine contrôlée) przyznawana jest jedynie tym z producentów, którzy przestrzegają ścisłych wymogów produkcji. Jej strefa wyznaczona została w 1909 r. na podstawie charakterystyki podłoża, opisanego przez francuskiego geologa, Henri Coquanda w 1860 r.

W regionie Cognac uprawia się sześć szczepów winnych: szlachetna Grande Champagne, mająca status 1er cru, dająca finezję destylowanym z niej nalewkom, Petite Champagne, równy jej w finezji szczep, szybciej od nich dojrzewająca Borderies, Fins Bois, zajmująca większość regionu produkcji, i Bons Bois, w których do głosu dochodzi charakterystyka podłoża oraz Bois Ordinaires – szczep reagujący na wpływy oceaniczne klimatu.

Alembik koniakowy

W winnicach Château de La Grange

Naszym przewodnikiem po posiadłości La Grange, niedaleko miasteczka Saint-Jean d’Angély jest Bernard Parias, mąż prawnuczki Louis Bourona, który zostawił swe nazwisko na etykietkach koniaku o tej samej nazwie. Posiadłość pozostaje w rękach rodziny od pięciu pokoleń. Od niego dowiadujemy się, że w skład trunku wchodzą trzy z sześciu szczepów koniaku. Wedle jego receptury: szlachetne i delikatne Grande i Petite Champagne są jak wyniosłe Angielki, pachnąca fiołkiem Borderies przypomina w tej grupie zalotną paryżankę, łączy je zaś zażyła „wieśniaczka” Fins Bois, o koncyliacyjnych właściwościach. Koniaki Louis Bouron są destylowane wyłącznie z gron uprawianych w winnicach tej posiadłości i poddawane dojrzewaniu w sześćdziesięcioletnich piwnicach (chais) o stałej temperaturze powietrza.

Z historycznego punku widzenia wina z regionu Charente nie przechowywały się dobrze. Zaczęto je więc destylować i eksportować tak otrzymany rodzaj mało ciekawej brandy. Wynalezienie podwójnej destylacji w podgrzewanym stałą temperaturą specjalnym alembiku koniakowym pozwoliło na uszlachetnienie procesu produkcji. Okres destylacji wyznaczają wymogi apelacji, kończy się on 31 marca roku następującego po winobraniu. Cały szarm w kolejnym etapie produkcji, czyli w co najmniej dwu i pół letnim dojrzewaniu! Cognac Louis Bouron dojrzewa w beczkach z dębiny pozyskiwanej z regionu Limousin lub też, jak precyzuje nasz przewodnik, nieco ściślejszego odeń drewna z Forêt de Tronçais, w środkowej Francji. Ulatniająca się w czasie dojrzewania część (la part des anges) nie jest uzupełniana.

Cognac Louis Bouron
fot. Agnieszka Kumor, RFI

Nadchodzi czas degustacji...

- 35. letni koniak XO otrzymał wyróżnienie specjalne na salonie międzynarodowym Wine and Spirit Competition w Wielkiej Brytanii. Nic dziwnego, zadziwia subtelnym zapachem korzennym, jedwabistą łagodnością smaku, niezwykle zharmonizowaną całością, delikatnymi nutami lukrecji.

- 40. letni koniak „Très Vieille Réserve” pachnie werweną, topolą i tuberozą (za sprawą szlachetnego szczepu Petite Champagne), ma miedziany, nieco ciemniejszy kolor, z całości bukietu wydobywa się po dłuższej chwili nuta fruit de la passion.

- i wreszcie koniak „Héritage” to owoc wieloletniego procesu dojrzewania koniaku…, który nie zyskał rocznika (millesime), gdyż zabrakło dowodów na udokumentowanie dość niecodziennego faktu: składające się nań wina przedestylowano w roku 1906 i połączono dopiero w roku 1940. Butelkowany w miarę zamówień koniak „Héritage” stanowi sam w sobie niecodzienne zjawisko: delikatny, złożony bukiet, skoncentrowana siła i aksamitny, nie agresywny dotyk na podniebieniu, bogactwo aromatów z przeważającą nutą smażonej skórki pomarańczowej. To istne Boże Narodzenie przez cały rok!