Pasaże

Pasaż z maszkarami

 Krzysztof Rutkowski

Tekst z  10/11/2009 Ostatnia aktualizacja 10/11/2009 11:26 TU

Na zachodnich krańcach, za granicami świata, na dalekim Zachodzie, po stronie Nocy, mieszkały trzy maszkary. Dwie maszkary były nieśmiertelne: Steno i Euryale. Trzecia była śmiertelna i zwała się: Meduza. Zamiast włosów na głowie miały węże. Miały też wielkie kły, podobne szablom dzika, miedziane szpony, złote skrzydła. Ich oczy błyszczały. Bogowie byli młodsi od tych maszkar. Ktokolwiek napotkał ich wzrok, bóg lub człowiek, zamieniał się w kamień.

Danae i złoty deszcz
Król Argos, Arkizjos, miał bardzo piękną córkę, którą kochał do szaleństwa. Nazywała się Danae. Wyrocznia orzekła, że jeśli Danae urodzi chłopca, wnuk zabije dziadka.

Król kazał zamknąć córkę w piwnicy o spiżowych ścianach. Zeus posiadł Danae w postaci złotego deszczu. Tak narodził się Perseusz.

Król płakał. Poszedł na brzeg morza. Kazał zamknąć Danae i dziecko w drewnianej skrzyni. Kufer kazał wrzucić do morza. Kufer zaplątał się w sieci pewnego rybaka. Rybak zajął się matką i wychował syna.

Tyran Polidektes zawziął się na Danae i pożądał jej ciała. Perseusz powiedział, że podaruje tyranowi głowę maszkary z obliczem kobiety, jeśli odstąpi Danae.

Perseusz rusza za zachód
Perseusz wziął włócznię, tarczę, miecz, hełm i ruszył w stronę śmierci, na zachód. Otrzymał siedem środkow magicznych: skrzydlate sandały, czarodziejski sierp i sakwę, jedyny ząb i jedyne oko Graji, czapkę-niewidkę ze skóry psa boga śmierci i tarczę.

Od kobiety z twarzą otrzymał wskazówki co począć z kobietą bez twarzy. Perseusz postanowił, że trzeba: 1. Do groty maszkar wtargnąć nocą. 2. Wygładzić tarczę do połysku.

Dlatego Perseusz nie spojrzał en face na Meduzę, gdy zmierzył się z nią w grocie: posłużył się w nocy tarczą, jak zwierciadłem. Perseusz odbił jej obraz. Przerażona, rzekła:

Mowa Meduzy
"Nie widziałeś mnie. Zagrałeś podstępnie, ale ja ci dziękuję. Moje martwe oblicze nie tylko zachowa swą moc, ale ty ją powiększysz, mnie zabijając. Moje oblicze przynosiło śmierć tym, co je widzieli, ty mi rzucisz w twarz moją własną śmierć.

Boję się, że pożałujesz swego czynu. Zastanów się jeszcze. Jestem twarzą kobiet, której nie znasz. Spójrz na mnie!" Perseusz ciągle odwrócony, powiedział Meduzie: "Nie myślę, bym kiedykolwiek zechciał spoglądać na śmierć". Perseusz z głową odwróconą w stronę dna groty, ustawił zwierciadło, by widzieć cień ciała i zamierzył się sierpem.

Obciął głowę kobiecie o obliczu kobiety. Po omacku wepchnął głowę do sakwy i zaniósł ją w darze bogini miasta Ateny, która umieściła ją pośrodku egidy.