Nowi przywódcy UE

Pod znakiem kompromisu

 Anna Bernhardt

Tekst z  20/11/2009 Ostatnia aktualizacja 20/11/2009 16:41 TU

Zapowiadała się długa noc rokowań i negocjacji, ale ku zdziwieniu wszystkich decyzja zapadła szybko. Biały dym, który pojawił się w Brukseli, oznaczał wybór pierwszego stałego przewodniczącego Rady Europejskiej zgodnie z wreszcie przyjętym Traktatem Lizbońskim i wysokiego przedstawiciela Unii Europejskiej odpowiedzialnego za politykę zagraniczną.

Prezydentem Wspólnoty został – mało znany, mało charyzmatyczny dla jednych, bardzo kompetentny negocjator dla innych – premier Belgii, Herman Van Rompuy, który na konferencji prasowej podziękował za wyróżnienie:

Chociaż jest mi bardzo trudno opuścić urząd premiera mojego kraju, to jednak przyjmuje to stanowisko i dziękuje za zaszczyt, jakim mnie obdarzono. Widzę w tej decyzji gest uznania pod adresem mojej ojczyzny, która jako kraj założycielski nie szczędziła wysiłków w budowie Wspólnej Europy. Nie ubiegałem się o tę funkcję, nie walczyłem w żaden sposób, lecz od tego momentu z wielkim entuzjazmem obejmuję stanowisko. Jeżeli chodzi o inne sprawy, to będę funkcjonował podobnie jak i w świecie polityki w Belgii. Uprzedzam, że będę dyskretny w mediach, mam taki zwyczaj i będą go kontynuował. Moje życie polityczne upłynęło pod znakiem porozumienia, szacunku zarówno dla przeciwników jak i sojuszników. I tą drogą będę nadal podążał.

Prezydent Francji, Nicolas Sarkozy, który wraz w kanclerz Niemiec, Angelą Merkel popierał kandydaturę Rompuya skomentował ten wybór:

Prezydent Nicolas Sarkozy i Herman Rompuy, Bruksela, 19 listopada 2009.
(Foto: Reuters)

Herman Van Rompuy, premier Belgii – to według mnie doskonały wybór. To człowiek o wielkich zaletach, który już się sprawdził w Belgii i to zresztą jest problemem, bo będzie musiał opuścić urząd w swym kraju. Jest on głęboko przekonanym Europejczykiem i uważam, że była to bardzo mądra decyzja, by wybrać na pierwszego, stałego przewodniczącego Rady Europejskiej polityka pochodzącego z jednego z krajów założycielskich. Myślę, że sytuacja jest wyważona i w naszym interesie leżało wysłanie sygnału do przyjaciół brytyjskich , którzy są w Europie, którzy się liczą w Europie i których Europa potrzebuje. Europa to mozaika, w której każdy powinien się odnaleźć.

Z wyboru lady Catherine Ashton na stanowisko wysokiego komisarza odpowiedzialnego za politykę zagraniczną zadowolony był bardzo jej dotychczasowy szef, Przewodniczący Komisji Europejskiej, José Manuel Barroso, który nie krył słów uznania pod adresem brytyjskiej pani komisarz, odpowiedzialnej do tej pory za handel w Europie.

Catherine Ashton, szefowa dyplomacji europejskiej.
(Foto: Reuters)

Posiada ona wielką zdolność negocjacji, a jeszcze ważniejsze według mnie są jej kompetencje jako komisarza europejskiego. To dla mnie było najważniejsze, by wysoki przedstawiciel posiadał nie tylko wizję narodową polityki międzyrządowej, dyplomacji międzyrządowej, ale by był to ktoś głęboko zakorzeniony w kulturze wspólnotowej. A jako członek Komisji Europejskiej pokazała ona właśnie, że działa w tym duchu i jest to ważniejsze niż doświadczenie w pracy czysto rządowej.

 

„Europa sięgnęła dna, po mianowaniu słabego przewodniczącego Komisji Europejskiej, teraz szefowie rządów wybrali mdłego przewodniczącego i wysokiego komisarza zupełnie bez wyrazu” – tak decyzje, które zapadły w czwartek w Brukseli skomentował francuski eurodeputowany znany ze swej szczerości i ciętego języka, Daniel Cohn-Bendit.