Catherine Ashton

Wady przeobrażone w zalety

 Agnieszka Kumor

Tekst z  07/01/2010 Ostatnia aktualizacja 07/01/2010 19:12 TU

Catherine Ashton, szefowa dyplomacji europejskiej.
(Foto: Reuters)

Najczęstszym zarzutem, stawianym nowej szefowej dyplomacji europejskiej, baronowej Catherine Ashton, jest brak doświadczenia. Ulrike Gerau, kierująca niemieckim biurem Think Tank Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych, sądzi, że w czasie swej pięcioletniej kadencji uda się pani Ashton wykorzystać pozorną wadę jako zaletę.

Ulrike Gerau: Brak wcześniejszej kariery dyplomatycznej jest w wypadku pani Asthon atutem. Właśnie dlatego, że nie jest ona specjalistką od wielkich problemów świata, takich jak: konflikt bliskowschodni, Rosja czy NATO może ona skoncentrować swe wysiłki na wykorzystaniu instytucji dyplomatycznych spoza Unii Europejskiej w tych procesach. Dodatkowo jest Brytyjką. A wiadomo, że Brytyjczycy mają najlepsze i uznane w świecie dyplomatycznym ministerstwo spraw zagranicznych. Jeśli pani Ashton otrzyma z tej strony pomoc i wskazówki, jej wady staną się zaletami.

W czasie swego pierwszego wystąpienia na forum Parlamentu Europejskiego Catherine Ashton nie omieszkała podkreślić, że nawet jeśli nie ma doświadczenia dyplomatycznego, posiada je w innych domenach. Jej nieśmiałość i dyskrecja przyniosą jej w tym wypadku korzyść.

Catherine Ashton: Wiem, że wielu z was zadawało sobie pytanie, czy doświadczenie, którym dysponuję, przyda się na obejmowanym przez mnie stanowisku. Nigdy nie miałam ograniczonej wizji świata. Przynoszę wam 28 lat doświadczenia w takich domenach, jak: negocjacje, poszukiwanie konsensusu i obrona moich przekonań. Wierzę, że wszystkie te zalety, a zwłaszcza ostatni rok spędzony w Radzie Europejskiej, znajdą uznanie w oczach Parlamentu Europejskiego jako odpowiadające stanowisku, które obejmuję.

Wierzę w moc „spokojnej dyplomacji”. Patrząc na stojące przed nami wyzwania (i ostatni rok nie był wcale łatwy), zdajemy sobie sprawę, że tylko wzajemne zaufanie i wspólna praca pomogą nam wziąć nasz los w nasze ręce. Aby tak się stało potrzebujemy ludzi zdolnych zarówno do słuchania, jak i mówienia, zdolnych uczyć się i nauczać, gotowych do pracy w kulisach i w świetle reflektorów.

Krytycy Catherine Ashton wysuwają jeszcze jeden argument: została zaprzepaszczona szansa wybrania znanej osobistości, która byłaby „twarzą” polityki zagranicznej UE, szanowaną i rozpoznawalną przez wszystkich, również wielkich tego świata. Ulrike Gerau nie zgadza się z tym stanowiskiem.

Ulrike Gerau: Europejska dyplomacja będzie miała rozpoznawalną twarz pani Ashton i do tego będzie to twarz kobiety. Europa nazywana bywa przecież Wenus relacji międzynarodowych. Myślę, że mamy tu do wygrania punkt w Chinach, Rosji czy Indiach. Szansą Ashton jest możliwość powiedzenia tym krajom: chcecie rozmawiać z opinią europejską, zadzwońcie do mnie, oszczędzi to wam dzwonienia do zbyt wielu rozmówców. Jeśli nowa szefowa utworzy sobie silny serwis dyplomatyczny, wyrobi sobie markę w oczach wielkich potęg. Może nie dziś, ale na pewne w bardzo szybkiej perspektywie. Nie zapominajmy, że utworzenie euro zabrało 30 lat. Nie da się utworzyć europejskiej polityki w jeden dzień, potrzeba czasu i dużej dozy cierpliwości, aby zrobić coś dobrego.

Powtórzmy za Ulrike Gerau: potrzeba czasu, pracy i dużej dozy cierpliwości. Dla Europejczyków cechy te nie są właściwie nowością. Ale czy świat będzie chciał na nich zaczekać?